ساباط‌ها (سابات) از ویژگی‌های مهرازی (معماری) زیست بوم‌های گرمسیر و کویری هستند و در استان‌هایی مانند یزد، کرمان، اصفهان و خوزستان- خراسان جنوبی و .... یافت می‌شوند.

یکی از کارکردهای سابات پدید آوردن سایه و جایگاهی خنک برای رهرگذران است.این سازه به شوند نیمه پوشیده بودن در تابستان به پدید آمدن کوران هوا می‌انجامد که هوای درون سابات رااز بیرون آن خنکتر میکند.

همین نیمه پوشیده بودن در زمستان به گرمتر شدن هوای درون سابات از بیرون آن می انجامد. سابات‌ها همچنین مایه یکپارچگی و استواری خانه‌های کنارشان هستند و به آنها در پایداری در برابر نیروهای پدید آمده از فشار سازه کمک می‌کنند.

واژه سابات در زبان پارسی دارای ریشه‌ای کهن است. بخش نخست آن «سا» به چم(معنا) آسایش و بخش دوم آن «بات» نشانگر ساختمان، آبادی و سازه‌است.

همچنین گفته شده که سابات از واژه سایه باد گرفته شده زیرا این بنا سایه و باد را برای مردم در گرمای تابستان فراهم می‌کردند.